Probleem met je kind? Of kan je dat ook anders zien?
Het moment dat ik zag hoe hard mijn, toen driejarige dochter Isa, haar best deed om contact met haar groepje te maken, knakte er ook iets in mij. Het lukte haar echt niet. Toen Ron (mijn man) me vroeg wat er aan de hand was, kon ik het nog geen woorden geven. Ik faalde. Ik wist niet hoe ik haar kon helpen. Ik wist niet hoe ik mezelf kon helpen. Dit werd een startsein. Vanaf dat moment leerde ik stapje voor stapje om dat wat mijn dochter mij aangaf, ook echt tot me te nemen. Daarbij heb ik ook hulp gezocht. En zo bracht Isa mij, met vallen en opstaan in contact met mijn grootste angst en met mijn grootste talent: de kracht om te erkennen dat ik de oplossing ook niet meteen voor handen heb, de kracht om dat wat ik in de ander zie, eerst ook in mezelf te herkennen. Ik deed ook zo (te) hard mijn best om erbij te horen, ik had ook moeite met groepjes en voelde me net zo machteloos als zij als ik iets niet direct op kon lossen. Ik ontdekte dat juist de kracht om dichtbij mezelf te blijven me dichter bij de ander bracht. En uitgerekend die (h)erkenning zette iets heel moois in beweging. Zowel voor Isa als voor mij.
Maak jij je ook wel eens zorgen over het gedrag of het welzijn van je kind? Of is er iets dat je opvalt in zijn of haar ontwikkeling? Je hebt al van alles geprobeerd, maar niets lijkt te helpen? Heb je er wel eens afgevraagd of je kind je misschien wel iets duidelijk wil maken?
Mede omdat ze ons nog zo nodig hebben, is onze evenwichtigheid ontzettend belangrijk voor onze kinderen. Het is dus helemaal niet zo gek dat kinderen heel gevoelig zijn voor dat wat wij uitstralen. Ook voor de subtiele signalen waarvan we zelf vaak niet eens weten dat we ze uitzenden. Opmerkelijk gedrag van een kind is meestal een reactie op iets wat bij de ouder uit balans is geraakt. Zo spiegelen ze iets van ons en proberen ze ons in beweging te krijgen. Zodra wij dit oppikken herstelt de balans en hoeven onze kinderen niet meer zo heftig om onze aandacht te vragen. Het probleem lost op!
We zijn nu twaalf jaar verder en inmiddels help ik veel kinderen door met hun ouders op ontdekkingstocht te gaan. Ik heb de opleiding tot kindertolk® volgens de methode PresentChild® (voorheen methode het Fluisterkind) gevolg. Ik ben inmiddels niet meer verbonden aan die organisatie, maar hun gedachtegoed is nog altijd deel van mij, dat zit diep in mijn hart verankert. Ik geloof in het proces waarin ouders het gedrag of het probleem van hun kind ook als signaal voor zichzelf leren bekijken. Als ik het verhaal over het kind gaan vertalen ontstaat er een boodschap voor de ouder. Jij, als ouder voelt dan gewoon dat het over jou gaat. Over iets van jezelf waar je je nog niet bewust van was. Zodra die boodschap binnen is gekomen, merk je vrijwel direct dat er een verandering is ingezet. Je merkt dat je jezelf kunt openen voor dat wat je kind je laat zien.
En Isa? Die is inmiddels in de puberteit beland en is druk bezig met hele andere dingen. Loslaten bijvoorbeeld. Ook met loslaten van haar ouders. En dat doet soms best wel pijn. Gelukkig weet ik nu dat we ook daar allemaal weer van kunnen groeien...
Denk je dat ik hierin ook iets voor jou kan betekenen? Neem dan gewoon vrijblijvend contact met me op!
Ervaringen van ouders lees je hier.
Maak jij je ook wel eens zorgen over het gedrag of het welzijn van je kind? Of is er iets dat je opvalt in zijn of haar ontwikkeling? Je hebt al van alles geprobeerd, maar niets lijkt te helpen? Heb je er wel eens afgevraagd of je kind je misschien wel iets duidelijk wil maken?
Mede omdat ze ons nog zo nodig hebben, is onze evenwichtigheid ontzettend belangrijk voor onze kinderen. Het is dus helemaal niet zo gek dat kinderen heel gevoelig zijn voor dat wat wij uitstralen. Ook voor de subtiele signalen waarvan we zelf vaak niet eens weten dat we ze uitzenden. Opmerkelijk gedrag van een kind is meestal een reactie op iets wat bij de ouder uit balans is geraakt. Zo spiegelen ze iets van ons en proberen ze ons in beweging te krijgen. Zodra wij dit oppikken herstelt de balans en hoeven onze kinderen niet meer zo heftig om onze aandacht te vragen. Het probleem lost op!
We zijn nu twaalf jaar verder en inmiddels help ik veel kinderen door met hun ouders op ontdekkingstocht te gaan. Ik heb de opleiding tot kindertolk® volgens de methode PresentChild® (voorheen methode het Fluisterkind) gevolg. Ik ben inmiddels niet meer verbonden aan die organisatie, maar hun gedachtegoed is nog altijd deel van mij, dat zit diep in mijn hart verankert. Ik geloof in het proces waarin ouders het gedrag of het probleem van hun kind ook als signaal voor zichzelf leren bekijken. Als ik het verhaal over het kind gaan vertalen ontstaat er een boodschap voor de ouder. Jij, als ouder voelt dan gewoon dat het over jou gaat. Over iets van jezelf waar je je nog niet bewust van was. Zodra die boodschap binnen is gekomen, merk je vrijwel direct dat er een verandering is ingezet. Je merkt dat je jezelf kunt openen voor dat wat je kind je laat zien.
En Isa? Die is inmiddels in de puberteit beland en is druk bezig met hele andere dingen. Loslaten bijvoorbeeld. Ook met loslaten van haar ouders. En dat doet soms best wel pijn. Gelukkig weet ik nu dat we ook daar allemaal weer van kunnen groeien...
Denk je dat ik hierin ook iets voor jou kan betekenen? Neem dan gewoon vrijblijvend contact met me op!
Ervaringen van ouders lees je hier.