Mijn visie op de verwerking van dieperliggend trauma.
Een ander kan nooit de impact van jouw trauma bepalen. Ook de passende balans tussen de aandacht die nodig is voor dat wat je erdoor verloren hebt (de negatieve effecten) en de aandacht die nodig is voor je herstel (hoe kan je nu verder) is alleen maar in jezelf te vinden.
De steun die ik geef bij dieperliggend trauma, zoals de verwerking van (seksueel) geweld of rouw- en verliesverwerking is gericht op het vertrouwen in het zelfherstellend vermogen. Ik help je om de impact van het trauma te erkennen, ik heb aandacht voor dat wat je verloren hebt en ik blijf aanwezig tijdens de soms heftige emoties en lichamelijke verschijnselen die daarbij los kunnen komen en die onderdeel (kunnen) zijn van het traumaverwerkingsproces Het vertrouwen dat ik in jouw zelf-herstellend vermogen heb uit zich in mijn vermogen om bij je te blijven en om jouw ritme in dit proces te volgen. Dit helpt jou op je weg om het verloren vertrouwen in jezelf weer te kunnen herstellen!
Uit eigen ervaring:
Aan het begin van het verwerkingsproces is het letterlijk van levensbelang om vooral aandacht te geven aan de negatieve effecten die het op ons leven gehad heeft. Aan dat wat we erdoor verloren hebben. Dit is iets wat nooit overgeslagen mag worden en ook iets wat altijd wel aandacht zal blijven vragen. Bij mij heeft het erkennen van dit stuk (de impact) zo'n 20 jaar geduurd. Toch ontstond er bij mij op een gegeven moment ook de behoefte om het eens van de andere kant te bekijken. Zou het kunnen dat het trauma ook positieve effecten op mijn leven gehad heeft? Ervan overtuigd blijven dat het me alleen maar 'slecht' kon brengen voelde ergens als een gemiste kans. Hoe waar is de overtuiging dat een trauma alleen maar slecht kan brengen? Zou die overtuiging ook vals kunnen zijn? Ik merkte dat deze vragen verwarring bij mij opriepen. Het leek wel alsof het heel slecht van mij zou zijn, als ik in zoiets vreselijks als seksueel misbruik (een trauma) toch ook iets goeds zou ontdekken. Daar raakte ik door gefascineerd. Ik kreeg de behoefte om dit toch eens eens wat verder te onderzoeken.
Een lotgenote omschreef die verwarring als volgt:
'Er zit eigenlijk iets heel dubbels in. Het misbruik (trauma) lijkt zelfs onmisbaar voor wie ik nu ben. Maar toch had ik het graag willen missen. Ik ben blij met wie ik ben (geworden) dwars door alles heen. Maar ik haat het misbruik (trauma).'
Een trauma is niet iets waar we ooit voor zouden kiezen. Maar nu het ons is overkomen mogen we naast alles wat we erdoor verloren hebben, toch ook wel onderzoeken of het ons ook iets heeft opgeleverd? We mogen gruwelen van het trauma. We mogen trots zijn op wie we zijn geworden. En we mogen zelfs erkennen dat er naast dat hele grote verlies, er uiteindelijk toch ook iets gewonnen is. Uiteindelijk ben ik weer blij met mij en alle ervaringen in mijn leven mogen daar ook deel van zijn.
Hier kun je meer over mijn werkwijze lezen.
Ik ben professional, maar ook ervaringsdeskundige. Je bent van harte welkom als je op welke manier dan ook behoefte hebt aan persoonlijk contact. Ik hoor graag van je en sta er vrijblijvend voor open om samen met jou te kijken of ik iets voor je zou kunnen betekenen. KLIK
De steun die ik geef bij dieperliggend trauma, zoals de verwerking van (seksueel) geweld of rouw- en verliesverwerking is gericht op het vertrouwen in het zelfherstellend vermogen. Ik help je om de impact van het trauma te erkennen, ik heb aandacht voor dat wat je verloren hebt en ik blijf aanwezig tijdens de soms heftige emoties en lichamelijke verschijnselen die daarbij los kunnen komen en die onderdeel (kunnen) zijn van het traumaverwerkingsproces Het vertrouwen dat ik in jouw zelf-herstellend vermogen heb uit zich in mijn vermogen om bij je te blijven en om jouw ritme in dit proces te volgen. Dit helpt jou op je weg om het verloren vertrouwen in jezelf weer te kunnen herstellen!
Uit eigen ervaring:
Aan het begin van het verwerkingsproces is het letterlijk van levensbelang om vooral aandacht te geven aan de negatieve effecten die het op ons leven gehad heeft. Aan dat wat we erdoor verloren hebben. Dit is iets wat nooit overgeslagen mag worden en ook iets wat altijd wel aandacht zal blijven vragen. Bij mij heeft het erkennen van dit stuk (de impact) zo'n 20 jaar geduurd. Toch ontstond er bij mij op een gegeven moment ook de behoefte om het eens van de andere kant te bekijken. Zou het kunnen dat het trauma ook positieve effecten op mijn leven gehad heeft? Ervan overtuigd blijven dat het me alleen maar 'slecht' kon brengen voelde ergens als een gemiste kans. Hoe waar is de overtuiging dat een trauma alleen maar slecht kan brengen? Zou die overtuiging ook vals kunnen zijn? Ik merkte dat deze vragen verwarring bij mij opriepen. Het leek wel alsof het heel slecht van mij zou zijn, als ik in zoiets vreselijks als seksueel misbruik (een trauma) toch ook iets goeds zou ontdekken. Daar raakte ik door gefascineerd. Ik kreeg de behoefte om dit toch eens eens wat verder te onderzoeken.
Een lotgenote omschreef die verwarring als volgt:
'Er zit eigenlijk iets heel dubbels in. Het misbruik (trauma) lijkt zelfs onmisbaar voor wie ik nu ben. Maar toch had ik het graag willen missen. Ik ben blij met wie ik ben (geworden) dwars door alles heen. Maar ik haat het misbruik (trauma).'
Een trauma is niet iets waar we ooit voor zouden kiezen. Maar nu het ons is overkomen mogen we naast alles wat we erdoor verloren hebben, toch ook wel onderzoeken of het ons ook iets heeft opgeleverd? We mogen gruwelen van het trauma. We mogen trots zijn op wie we zijn geworden. En we mogen zelfs erkennen dat er naast dat hele grote verlies, er uiteindelijk toch ook iets gewonnen is. Uiteindelijk ben ik weer blij met mij en alle ervaringen in mijn leven mogen daar ook deel van zijn.
Hier kun je meer over mijn werkwijze lezen.
Ik ben professional, maar ook ervaringsdeskundige. Je bent van harte welkom als je op welke manier dan ook behoefte hebt aan persoonlijk contact. Ik hoor graag van je en sta er vrijblijvend voor open om samen met jou te kijken of ik iets voor je zou kunnen betekenen. KLIK